ศึกษาค้นคว้าจากห้องสมุดโรงเรียน ห้องสมุดประชาชน 3. สังเกตจากการเข้าร่วมกิจกรรมในชุมชน 4. สร้างเครื่องมือ แบบสอบถาม แบบสัมภาษณ์ 5. รวบรวมข้อมูล วิเคราะห์ข้อมูล บันทึกผล วิธีบันทึก 1. บันทึกภาพ 2. จดบันทึก 3. แบบสอบถาม สรุปผลการศึกษา ในการศึกษาสำนวนภาษา และคำพังเพยที่ใช้ในท้องถิ่น อำเภอโพนพิสัย ได้ข้อมูลทั้งสิ้น 28 สำนวน ดังนี้ 1. หูทวนลม หมายความว่า พูดไม่ฟัง 2. งัวลืมตีน คนที่ได้ดีแล้วลืมตัว ขี้ค่านสันหลังยาว เป็นคนขี้เกียจ 4. สีซอให้ควายฟัง ฟังแต่ไม่รับรู้ 5. สู่หลังซนฝา สู้ไม่ถอย 6. สองตีนสองมือ หมายความว่า ทำอะไรพร้อมๆ กัน 7. ลิงหลอกเจ้า ต่อหน้าทำดีลับหลังนินทา 8. หัวทอก่ำปั้น หมายความว่า ยังเป็นเด็กแต่อวดเก่ง 9. เที่ยวจนซอดแจ้ง หมายความว่า เที่ยวจนไม่รู้เวลาเช้าหรือเย็น 10. เว้าคักแท้ พูดเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ เกินความจริง 11. จับปูใส่กะด้ง หมายความว่า อยู่ไม่นิ่ง 12. ซั่วก่อนหมา ชั่วมาก 13. หัวข้อหล่อ โตแต่หัว แต่ตัวเล็กๆ 14. เข่าใหม่ปลามัน แต่งงานอยู่กินกันใหม่ๆ 15. ใหญ่ย่อนกินเข่า เฒ่าย่อนเกิดโดน หมายความว่า คนที่ไม่มีความรู้ ความคิด คนโง่ 16. ปั้นน้ำเป็นโต พูดเป็นตุเป็นตะ ไม่มีความจริงเลย 17.
สื่อการเรียนร้ 8. 1 สื่อการเรียนรู้ 1) สื่อเว็บไซต์ 2) google sites ของนักเรียนทุกคนที่เรียน 3) google classroom 4)โปรแกรม paint
โครงงานภาษาไทย เรื่อง สำนวนภาษา คำพังเพยในท้องถิ่น ที่มาและความสำคัญของโครงงาน ภาษาไทยในแต่ละท้องถิ่น มีภาษาซึ่งเป็นเอกลักษณ์ของตนเอง อาจจะแตกต่างกันออกไป ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับวัฒนธรรม ประเพณี อิทธิพล จากประเทศเพื่อนบ้าน ลักษณะภูมิประเทศ ภูมิอากาศและความเป็นอยู่ในท้องถิ่นนั้น ๆ ดังนั้น สำนวนภาษา และคำพังเพยที่ใช้จึงมีภาษาพูดที่แตกต่างกันออกไป แต่ความหมายยังคล้ายคลึงกัน เช่นเดียวกับสำนวนภาษา และคำพังเพยที่แตกต่างกันออกไป จึงได้ทำโครงงานการศึกษา สำนวนภาษาและคำพังเพยในท้องถิ่นของอำเภอโพนพิสัยขึ้น วัตถุประสงค์ 1. เพื่อรวบรวมสำนวนภาษา และคำพังเพยที่มีในท้องถิ่นอำเภอโพนพิสัย 2. เพื่อหาความหมายของสำนวนภาษาและคำพังเพย 3. เพื่อเผยแพร่ให้ความรู้แก่บุคคลทั่วไปนำไปใช้ให้ถูกต้อง สมมุติฐานของการศึกษาค้นคว้า สำนวนภาษา และคำพังเพยแต่ละท้องถิ่นแตกต่างกัน ขอบเขตของการศึกษาค้นคว้า 1. สถานที่สำรวจในพื้นที่อำเภอโพนพิสัย 2. ระยะเวลาศึกษาตั้งแต่ 2 สิงหาคม - 25 สิงหาคม 2551 อุปกรณ์และวัสดุที่ใช้ในการศึกษา 1. หนังสือเสริมทักษะภาษาไทย 2. พจนานุกรม 3. เครื่องเขียน 4. หนังสือสำนวนไทย วิธีการศึกษา 1. สอบถาม สัมภาษณ์ จากครู ผู้ปกครอง และบุคคลแหล่งชุมชนในท้องถิ่น 2.
อุปลักษณ์ คือ การเปรียบสิ่งหนึ่งเป็นอีกสิ่งหนึ่ง มักมีคำ ว่า เป็น คือ 3. บุคคลวัต บุคคลสมมติ บุคลาธิษฐาน คือ การสมมติสิ่งที่ไม่ใช่มนุษย์ให้มีกิริยาอาการเหมือนมนุษย์ 4. อติพจน์ อธิพจน์ อวพจน์ คือ การกล่าวไม่ตรงกับความจริง 5. นามนัย คือ การใช้ส่วนประกอบที่เด่นของสิ่งหนึ่งแทนสิ่งนั้นๆ ทั้งหมด เช่น ฉัตรแทนกษัตริย์ 6. สัญลักษณ์ คือ การใช้สิ่งหนึ่งแทนอีกสิ่งหนึ่ง เช่น สีขาวแทนความบริสุทธิ์ 7. อุปมานิทัศน์ คือ การยกเรื่องราวหรือนิทานมาประกอบให้ผู้ฟังเข้าใจยิ่งขึ้น
4 เรื่องสํานวน สุภาษิตและคําพังเพย 1. ครูให้นักเรียนศึกษาความหมายของคําว่าสํานวน สุภาษิต และคําพังเพยว่าเหมือนหรือมีข้อแตกต่างกัน อย่างไรจากเว็บไซต ภาษาไทย ป. 4 เรื่องสํานวน สุภาษิตและคําพังเพย 2. ครูสรุปความหมายของสํานวน สุภาษิต และคําพังเพยให้นักเรียนทราบอีกครั้ง บางตัวอย่าง 3. ครูให้งานนักเรียนผ่าน google classroom ขั้นที่ 2 นําไปใช้ สื่อการเรียนรู้: google sites ของนักเรียนทุกคนที่เรียน โดยนำใบงานที่ครูมอบหมายไปจัดทำใน ไชต์ ตัวเอง ชั่วโมงที่ 2 ขั้นที่ 3 วิเคราะห์ สื่อ/แหล่งการเรียนรู้:: สื่อเว็บไซต์ ภาษาไทย ป. 4 เรื่องสํานวน สุภาษิตและคําพังเพย โดยนำรูปภาพในใบงาน มาเรียบเรียง และหาความหมาย ของสำนวน ทำในไชต์ตัวเองโดย 1) บอกลักษณะการใช้ 2) แต่งประโยค เพื่อช่วยอธิบายความหมายการใช้ที่เหมาะสม ขั้นที่ 4 สังเคราะห์ สื่อการเรียนรู้: ใบงานที่ 6 นักเรียนทําใบงานที่ 6 เรื่อง คําพังเพยและ สุภาษิต เสร็จแล้วให้บันทึกไชต์เพื่อส่งครูตรวจ ใบงานที่ 6 ขั้นที่ 5 ประเมินค่า สื่อ/แหล่งการเรียนรู้: เว็บไซต ภาษาไทย ป. 4 เรื่องสํานวน สุภาษิตและคําพังเพย 7.. การวัดและประเมินผล การวัดและประเมินผล วิธีการ เครื่องมือ เกณฑ์ ตรวจงานทางไชต์ ไชต์ของนักเรียน ร้อยละ 60 ผ่านเกณฑ์ สังเกตความมีวินัย ใฝ่เรียนรู้ และมุ่งมั่นในการทำงาน แบบประเมินคุณลักษณะอันพึงประสงค์ ระดับคุณภาพ 2 ผ่านเกณฑ์ 8.
บ่ฮู้ปะสีปะสา ไม่ได้เรื่อง 18. ดำคือถ่าน เปรียบเทียบคนผิวดำ 19. ดำคือขี้ควาย 20. ฝันลมๆ แล้งๆ เพ้อฝันไปวันๆ หนึ่ง 21. นอนตะเว็นส่องก้น นอนจนกระทั่งสาย แล้วยังไม่ตื่น 22. ไก่ตาแตก งงมาก 23. ถืกสวมเขา โดนคนรักหักหลัง หลอกลวง 24. พวกขี้หยอด พวกที่ไม่รู้ประสีประสา 25. พวกตะแคงตีนย่าง ทำตัวเหมือนผู้ดี 26. เด็กน้อยอุ้มลูกแม่นมะแข้งมะเขือกิน แต่งงานตอนเด็กๆ ยังไม่มีงาน หาเงินเลี้ยงครอบครัว 27. เอาทั้งงานราษฎร์งานหลวง ทำงานทุกอย่าง 28. รวยหยังบ่บันยะบันยัง ร่ำรวยมาก อภิปรายผลการศึกษา สำนวนภาษา คำพังเพย ที่ไปสำรวจได้ ถ้าพูดด้วยภาษถิ่นทางใต้ด้วยแล้ว บางครั้งคนฟังที่เป็นคนต่างถิ่น จะไม่รู้เรื่องเลยแม้แต่น้อย แต่ถ้าใช้ภาษากลางพูด บางสำนวนฟังแล้วรู้เรื่อง เช่น สำนวนว่า " เที่ยวจนซอดแจ้ง " ซอด หมายถึง จนถึง กระทั่ง แจ้ง หมายถึง เช้า " เว้าคักแท้ " เว้า หมายถึง พูด คักแท้ หมายถึง มาก เกินไป อย่างไรก็ตาม ภาษาถิ่น แต่ละแห่งย่อมแตกต่างกันไป ซึ่งเป็นสิ่งที่น่าสนใจมาก 1. ได้สำนวนภาษา คำพังเพย จำนวน 23 สำนวน 2. ได้ทราบความหมายของสำนวนทั้ง 23 ประโยชน์ที่ได้รับ 1. ได้ทราบภาษาถิ่นที่เป็นสำนวนภาษา และคำพังเพย 2.